Aristoteles ( İ.Ö. 384 – 322 ) Selanik yakınlarında bir yunan kolonisi olan Stageria‘da doğdu. Babası Nikomakhos, doktorluk sanatını babadan oğla aktaran bir aileden olup, Makedonya kralının doktoru idi. Oğluna da doktorluk üzerine birçok şey öğretmiş olmalı. Aristoteles 18 yaşında Atina’ya gelir. Atina’da metoikos statüsündedir. İ.Ö. 367 yılında Atina’ya gelip Akademia’ya giren Aristoteles, hocası Platon’un ölümüne kadar 20 yıl Akademia’da kalmış burada hem Platon’un öğrenciliğini yapmış, bir yandan da Akademia’da dersler vermiştir. Doktor ailesinden aldığı pozitif bilim anlayışı ve gözlemden çıkarılan bilgiye değer verişi üzerine, Platon’un akla güven ve akıldan çıkarılan bilgiye önem verişi binmiştir. Bu iki etki birlikte Aristoteles’in düşüncesini belirlemiştir.
Aristoteles’in Sıradüzenli Dünya Görüşü
Aristoteles, teolojik bakış açısına uygun olarak, evreni bir sıradüzeni ( hiyerarşi ) içinde görür. Evrende en yetkin varlık, salt form olan tanrıdır. Sonra göksel varlıklar gezegenler, gelir. Ruh taşıyan canlı varlıklardır onlar da. Tanrıya en yakın vatlıklardır. Canlılar aşağıdan yukarıya doğru şu üç aşama içinde sıralanmışlardır. En altta bitkisel ruha sahip varlıklar dünyası, “bitkisel dünya” vardır. Bunlarda tüm canlıların ortak öğesi olan doğmayı, beslenmeyi, büyümeyi ve ölmeyi içeren “bitkisel ruh” vardır yalnızca. Onların üstünde bitkisel ruh yanı sıra, acı duyma, istek duyma gibi duyguları kapsayan “hayvansal ruh”a da sahip “hayvansal dünya” vardır. Canlılar dünyasının en üst katında ise, bitkisel ve hayvansal ruhların yanı sıra “akılsal ruh”a sahip olan “insanlar dünyası” vardır. Böylece evrende varlıklar cansız varlıklardan, bitkilerden tanrıya dek eşitliksizçi bir düzen, bir sıradüzeni içinde yerlerini alır.
0 yorum:
Yorum Gönder